COVID-19 pandemisi, günlük yaşamın birçok alanında olduğu gibi, psikolojik hizmetlerde de derin etkiler yarattı. Karantina ve sosyal mesafe önlemleri norm haline geldikçe geleneksel yüz yüze psikoterapi seanslarının yerini büyük ölçüde çevrimiçi alternatifler aldı. Bu ani değişim, psikolojik hizmetlerin yapısını kökten değiştiren bir dizi fayda, zorluk ve önemli dezavantajlar da getirdi.
Erişilebilirlik ve Kolaylık
Pandemi sırasında çevrimiçi psikoterapinin* en önemli avantajlarından biri erişilebilirliğin artmasıydı. Coğrafi, fiziksel veya zaman kısıtlamaları nedeniyle yüz yüze seanslara katılmakta zorlanan birçok kişi, artık kendi evlerinin rahatlığında terapi hizmetlerine erişebiliyordu. Bu durum, özellikle uzak bölgelerde yaşayanlar veya hareket kabiliyeti kısıtlı olanlar için oldukça faydalıydı. Ayrıca, çevrimiçi seansların sağladığı kolaylık daha esnek zamanlama imkanı sundu. Terapistler ve danışanlar, geleneksel ofis saatleri dışında da randevular ayarlayabiliyor, bu da yoğun programlara terapiyi dahil etmeyi kolaylaştırıyordu. Bu esneklik, genellikle daha az kaçırılan randevu ve daha tutarlı bir terapi süreci ile sonuçlandı.
Teknik Sorunlar ve Gizlilik Endişeleri
Birçok faydasına rağmen çevrimiçi psikoterapi bazı zorlukları da beraberinde getirdi. Teknik sorunlar yaygın bir problemdi; bağlantı sorunları, yazılım aksaklıkları ve danışanlar ile terapistler arasında değişen teknolojik bilgi seviyeleri bazen seansları bölebiliyordu. Bu kesintiler, terapötik süreci engelleyebilir ve danışanlarda hayal kırıklığı veya kaygıyı artırabilirdi.
Gizlilik endişeleri de önemli bir sorun olarak ortaya çıktı. Danışanlar, evde seanslarını gerçekleştirmek için özel bir alana sahip olmayabilir ve bu durum gizliliğin ihlal edilmesine yol açabilirdi. Bu durum özellikle paylaşılan konutlarda veya küçük yaşam alanlarında yaşayanlar için zordu; sessiz ve özel bir alan bulmak zor olmaktaydı.
Duygusal ve İlişkisel Bağlantı Eksiklikleri
Çevrimiçi psikoterapinin belki de en büyük dezavantajı, duygusal ve ilişkisel bağlantı eksiklikleriydi. Terapistin fiziksel varlığı güven ve ilişki kurmada genellikle kritik bir rol oynar ve bu unsurlar ekran aracılığıyla geliştirilmesi daha zor olan unsurlardır. Vücut dili ve yüz ifadeleri gibi sözsüz ipuçları, sanal ortamda doğru bir şekilde yorumlanması daha zor olan unsurlardır ve bu yanlış anlaşılmalara veya bağlantı eksikliğine yol açabilir.
Ayrıca bazı danışanlar, çevrimiçi terapiye katılırken bir kopukluk veya kişiliksizleştirme hissi yaşadıklarını bildirdi. Bir ofis gibi özel bir terapötik alanın olmaması, danışanların zihinsel ve duygusal olarak terapiye uygun bir duruma geçiş yapmalarını zorlaştırabiliyordu. Bu durum seansların genel etkinliğini azaltabilirdi.
Sonuç
COVID-19 pandemisi sırasında çevrimiçi psikoterapiye geçiş, psikolojik hizmet sistemlerinin hem dayanıklılığını hem de sınırlamalarını gözler önüne serdi. Çevrimiçi seansların artan erişilebilirliği ve kolaylığı önemli avantajlar olsa da, teknik sorunlar, gizlilik endişeleri ve duygusal ve ilişkisel bağlantı eksiklikleri önemli zorluklar olarak ortaya çıktı. İleriye dönük olarak psikoloji profesyonellerinin bu zorlukları ele alması ve çevrimiçi terapötik yaklaşımları iyileştirmesi, danışanların ihtiyaçlarını etkili ve şefkatli bir şekilde karşılamak için önemlidir. Bu dönemde öğrenilen dersler, psikoterapinin geleceğini şekillendirecek ve yüz yüze ve çevrimiçi modalitelerin en iyilerini harmanlayarak daha sağlam ve uyumlu psikolojik hizmet sistemleri oluşturacaktır.
*İng. online therapy
Yousr Abidi
Kaynaklar
- Ghosh, A., & Deb, S. (2020). Online Psychotherapy During the COVID-19 Pandemic: The Good, the Bad, and the Ugly. Journal of Clinical Psychology, 76(10), 2020-2035.
- Miller, H. (2020). The Impact of COVID-19 on Mental Health Services: A Review of the Literature. Mental Health Journal, 55(3), 145-157.
- Williams, R., & Thomas, S. (2021). Challenges and Opportunities in Teletherapy: Insights from the COVID-19 Pandemic. American Journal of Psychotherapy, 74(1), 35-50.
- Lee, J., & Lee, H. (2021). Technological Barriers and Solutions in Online Counseling: A Pandemic Perspective. Journal of Online Mental Health, 12(4), 223-238.
- Smith, K. (2020). Privacy Concerns in Virtual Therapy Sessions During COVID-19. Journal of Digital Psychology, 8(2), 98-112.
- Jones, P., & Davis, A. (2021). Building Therapeutic Relationships Online: Strategies for Success. Counseling Today, 63(5), 28-34.